دسترسی ها

گروه طالبان پس از به قدرت رسیدن، متعهد شد که تولید و کشت مواد مخدر را در خاک خود ریشه کن کند، اما به شرط دریافت کمک های مالی از جامعه جهانی.

پس از یک سال قدرت، تولید مواد مخدر افزایش یافته است و طالبان به وعده خود عمل نکرده اند. داده های منتشر شده توسط سازمان ملل متحد در سال 2020 نشان می دهد که افغانستان 85 درصد از تولید جهانی تریاک را به خود اختصاص داده و برای بیش از نیم میلیون نفر اشتغال ایجاد کرده است که آن را به بزرگترین بخش اقتصادی تبدیل کرد.

علاوه بر این، در سال 2021، 6800 تن تریاک تولید شد و تولید آن در سال گذشته 8 درصد افزایش یافت. مجموع درآمد حاصل از مواد افیونی بین 1.8 تا 2.7 میلیارد دالر در سال 2021 خواهد بود که یکی از سودآورترین مشاغل در کشور بود. پس از صدور فرمان در ماه اگست، طالبان با انتشار تصاویری از نابود کردن خشخاش، دست به شیرین کاری های تبلیغاتی زدند، اما برای اقتصاد افغانستان که عمیقاً در تروریسم مواد مخدر ریشه دوانده بود، تفاوت چندانی نداشت.

طالبان در سال 2001 تلاش کردند کشت خشخاش را ممنوع کنند، اما مشخص شد که ملا عمر مقدار زیادی تریاک را با قیمت پایین درست قبل از ممنوعیت از بازار خریداری کرده بود و پس از صدور فرمان، قیمت ها افزایش یافت. این امر به رهبری طالبان اجازه داد تا مبلغ هنگفتی به دست آورد، که سابقه بدی را در تحلیل ادعای کنونی طالبان در مورد اقدام علیه مواد افیونی غیرقانونی ایجاد می کند.

سارا حکیمی، یکی از مقامات پیشین وزارت خارجه افغانستان و کارشناس مسائل مبارزه با مواد مخدر، به نویسندگان این مقاله گفت: «اظهارات طالبان در مورد ریشه‌کن کردن تولید مواد مخدر، بیشتر به‌منظور کسب رسمیت یا مشروعیت بین‌المللی از سوی کشورهای اسلامی بوده است، زیرا رشد و سود بردن از مواد افیونی در اسلام حرام است.»

برای نشان دادن اینکه آنها اقدامی انجام می دهند، کشت خشخاش را بر کشاورزان کوچکی که در مقادیر کم کشت می کردند، ممنوع کردند. کمک های مالی عمده طالبان از تروریسم مواد مخدر و مالیات هایی که از کشاورزانی که مواد افیونی را پرورش می دهند، می گیرند. با محدودیت های مالی تحمیل شده توسط جامعه بین المللی و عدم وجود بودجه قوی خارجی، آنها مجبورند به دلایل اقتصادی کاشت این گیاه را ادامه دهند.

بیشتر از دلایل اقتصادی، دلایل سیاسی است که به طالبان اجازه نمی دهد مواد افیونی را ممنوع کند. رهبران طالبان شبکه های خود را برای بخش قاچاق دارند و یکی از جریان های درآمدی اصلی آنها برای سال های متمادی بوده است. از این رو، در صورت اعمال ممنوعیت، بین گروه های آنها اختلاف ایجاد می کند.

منابع اولیه درآمد طالبان هنوز هم از تولید و قاچاق مت آمفتامین و هروئین است. حداکثر سود خود را از جمع آوری مالیات از مزارع خشخاش، استخراج مواد مخدر و قاچاق آنها از طریق شبکه های خود به دست می آورد. دلیل دیگر عدم تمایل طالبان به اقدام علیه کشت خشخاش را می توان در ممنوعیت قبلی طالبان در سال 2001 جستجو کرد که طوفان سیاسی بزرگی را برافروخت و همانطور که دیوید مانفیلد، کارشناس برجسته اقتصاد مواد مخدر افغانستان اشاره کرد: « طالبان نمی‌خواهند جمعیت روستایی را از خود بیگانه و فضایی برای قیام خشونت‌آمیز ایجاد کنند.» از این رو، اقتصاد مواد مخدر چنان عمیقاً در تاکتیک‌های بقای طالبان جا افتاده است که نیازی به اقدام مشخصی ندارد.

• نویسنده : نظیفه نذهت
• منبع خبر : آژانس خبری سفیر