دسترسی ها

افغانستان ممکن است در حال حاضر در جنگ نباشد، اما تحت سلطه گروه طالبان، بدنامی آن به عنوان مرکز تروریزم علیه اقلیت‌های قومی مذهبی و کشورهای همسایه در حال افزایش دوباره است. نزدیک به ده ماه از حکومت گروه طالبان بر افغانستان گذشته است، اما این گروه نتوانسته است که امنیت در افغانستان را تامین کنند. در یک ماه گذشته بیشترین حملات تروریستی در افغانستان علیه قوم هزاره انجام شده است که صدها قربانی از این مردم گفته است.

پس از اینکه گروه طالبان ائتلاف تحت رهبری ایالات متحده را شکست داد و تابستان گذشته به قدرت بازگشت، افغانستان برای اولین بار در بیش از ۴۰ سال گذشته، نگاهی اجمالی به یک صلح شکننده احتمالی داشت، اما چالش های اقتصادی هر گونه تغییر را تحت الشعاع قرار داد.

گروه طالبان قبل و بعد از تسلط بر کابل، وعده داده بودند که حقوق اساسی زنان و اقلیت های افغان را تضمین کنند و سازمان های تروریستی را از پناهگاه امن در افغانستان محروم کنند. به حق انتظار می رفت که رژیم طالبان به این وعده ها عمل کند. اما در عوض، آن‌ها انتخاب کرده‌اند که دوران قبلی خود را تکرار کنند.

افغانستان در حال حاضر مکان امن برای گروه طالبان تروریستی در جهان است. سازمان های استخباراتی جهان بار گفته اند که افغانستان یک بار دیگر به مکان امن برای گروه های تروریستی تبدیل شده است.

این خیانت برای مردم افغانستان گران تمام شده است. هزاره‌ها، تاجیک‌ها، ازبک‌ها و سایر جوامع غیر پشتون که با خطر مضاعف روبرو هستند. آنها نه تنها از حضور در حکومت محروم شده اند، بلکه در برابر مصیبت تروریزم داعش تنها رها شده اند. یک طول یک ماه گذشته نزدیک به شش حمله انتحاری در مساجد و مراکز آموزشی هزاره ها در غرب کابل و شهر مزار شریف انجام شده است.

شکاف جدی بین رژیم طالبان و تاجیکستان و اوزبیکستان نیز بر سر بازگشت طیاره ها و هلیکوپترهای افغانستان که در جریان حمله گروه طالبان به کابل در سال گذشته از کشور خارج شدند نیز ایجاد شده است. این کشورها گفته اند تا زمانی که حکومت همه شمول در افغانستان روی کار نیامده است هیچ طیاره ای برای حکومت گروه طالبان داده نخواهد شد.

جمهوری‌های آسیای مرکزی با چشم‌انداز تهدید امنیتی دوباره از سوی گروه‌های تروریستی با پایگاه‌هایی در شمال افغانستان، مانند جنبش اسلامی ازبکستان روبرو هستند. جنبش که برای این کشور یک خطر جدی به شمار می‌رود. همانطوری که تحریک طالبان برای حکومت پاکستان به یک درد سر تبدیل شده است.

داعش شاخه خراسان نیز برای مردم افغانستان یک خطر اضافی است. در این ماه، این سازمان مسئولیت پرتاب رگبار حملات راکتی به یک شهر مرزی ازبکستان را از مخفیگاه آن در ولایت بلخ بر عهده گرفت.

اگرچه روسیه از جنگ در اوکراین منحرف شده است، درگیری چچن به مسکو آموخت که تهدید افراط گرایی در افغانستان خیلی طول نمی کشد تا به خشونت تروریستی در قفقاز تبدیل شود.

در همین حال، چین از گسترش ستیزه جویی توسط جنبش ترکمنستان شرقی در امتداد کریدور واخان در ولایت بدخشان به ولایت سین کیانگ بیم دارد. بیجینگ که نگران بی ثباتی قریب الوقوع تحت حاکمیت گروه طالبان است، پروژه های معدنی و انرژی افغانستان را نیز تحت نظر دارد.

پاکستان با بدترین شرایط روبرو است. این کشور برای به رسمیت شناختن دیپلماتیک رژیم طالبان و کمک های بشردوستانه برای مردم افغانستان لابی کرده است. با این حال، درخواست‌های مکرر آن از گروه طالبان برای تحت فشار قرار دادن مخفیگاه‌های تروریستی تحریک طالبان پاکستان در داخل افغانستان بی نتیجه مانده است.

بی اعتمادی فزاینده بین متحدان سابق زمانی آشکار شد که هیئت افغانستان در نشست سالانه شورای وزیران اول سازمان همکاری اسلامی در ماه گذشته در اسلام آباد شرکت نکرد. اگر تعقلی صورت نگیرد، افغانستان و پاکستان با مشکلات بیشتری روبرو خواهند شد و سایر کشورهای همسایه نیز ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرند.

آشفتگی ای که ایالات متحده و متحدان غربی آن در افغانستان پشت سر گذاشتند نیز ممکن است باعث آشفتگی بیشتر مردم مصیبت زده این کشور شود. تنها مشارکت فعال سازمان ملل در امور افغانستان می تواند زخم های آنها را التیام بخشد.

رژیم طالبان با امتناع از پیگیری تعهدات خود در زمینه پیشگیری از تروریزم و حمایت از حقوق بشر، به وضوح اراده بین المللی را زیر پا گذاشته است. یک رویکرد چماق و هویج برای متقاعد کردن یا وادار کردن طالبان به اقدام معنادار در مورد این موضوعات مورد نیاز است. قطع ارتباط با طالبان گزینه مناسبی نیست.

• نویسنده : نظیفه نزهت
• منبع خبر : سفیر نیوز