چشم انداز یک توافق پایدار و جامع برای پایان دادن به درگیری های افغانستان هنوز به طور فزاینده ای تیره و تار است. دیدگاه دو طرف درباره کشور و جامعه آینده افغانستان بسیار از هم فاصله دارد. از سوی دیر رسانه‌ها گزارش کردند که ملا عبدالحکیم مذاکره کننده ارشد و ملا برادر رییس دفتر گروه […]

چشم انداز یک توافق پایدار و جامع برای پایان دادن به درگیری های افغانستان هنوز به طور فزاینده ای تیره و تار است. دیدگاه دو طرف درباره کشور و جامعه آینده افغانستان بسیار از هم فاصله دارد. از سوی دیر رسانه‌ها گزارش کردند که ملا عبدالحکیم مذاکره کننده ارشد و ملا برادر رییس دفتر گروه طالبان در قطر هنوز از سفر خود به پاکستان برنه‌گشته اند.
با وجود آگاهی از موانع موجود، اکثر افغان‌ها به همراه بسیاری از جامعه بین المللی همچنان به موفقیت نهایی روند صلح فعلی اعتقاد دارند. آن‌ها امیدوارند که گروه طالبان با آگاهی از دشواری های دستیابی به یک پیروزی کامل نظامی، آماده امضای توافق سیاسی باشند.
گروه طالبان بدنبال خروج نظامی کامل ایالات متحده هستند. دولت معتقد است نیروهای امنیت ملی توانایی محافظت از کشور را دارند. با این حال خروج نیروهای امریکایی و انتقال تجهیزات و آموزش‌ها به شبه نظامیان مختلف در سراسر کشور می‌تواند جنگ داخلی نابودکننده و مخرب تری را شعله ور سازد.

نیروهای امنیتی افغانستان بعد از سال 2014 که مسوولیت تامین امنیت در کشور را به عهده گرفتند نشان دادند که توان گرفتن امنیت در سراسر کشور را دارند. ناکامی مذاکرات صلح ممکن است منجر به ایجاد اختلاف بیشتر در بین نخبگان سیاسی افغانستان شود. آنها بر اساس خطوط قومی و منطقه ای تقسیم شده اند و ایده های جداگانه ای در مورد چگونگی و رسیدن به هدف برای پایان دادن به گفتگوهای صلح داشته اند.
جوامع اقلیت نیز نگران هستند با به قدرت رسیدن طالبان امنیت خود را کاملا از دست بدهند.
یک افغانستان آشفته و پر از فضای مناقشه انگیز و غیر حکومتی می تواند زمینه ساز عملیات گروه های تروریستی مانند القاعده و داعش یا گروه های منطقه ای شود.
در صورت افزایش خشونت، آینده جمهوری اسلامی افغانستان ممکن است در هاله ای از ابهام قرار گیرد، مگر اینکه دولت بتواند اعتماد به نفس خود را در زمینه تامین امنیت و بهبود حاکمیت، مجددا بازسازی نماید. هر گونه عدم موفقیت در این چشم اندازها می تواند زمینه ساز جنگ داخلی فاجعه باری در افغانستان باشد.

تقریبا یک هفته است که مذاکره کنندگان به دوحه بازگشته اند تا دور دوم مذاکرات صلح میان دولت افغانستان و سران گروه طالبان را از سر بگیرند، اما مقامات ارشد دولت و سران گروه طالبان در این جلسات غیبت داشته اند. در طرف گروه طالبان، ملا عبدالحکیم مذاکره کننده ارشد و ملا برادر رییس دفتر گروه طالبان در قطر هنوز از سفر خود به پاکستان برنه‌گشته اند. اسلام آباد اصرار دارد که نقش مثبتی در این روند بازی می‌کند و رهبری آن متعهد است که به افغان‌ها در یافتن راه حل کمک کند.
در همین حال زلمی خلیلزاد فرستاده ویژه امریکا و اطرافیانش پس از توقف های کوتاه در اسلام آباد و کابل به دوحه بازگشتند. یک مقام افغان به الجزیره گفت: “اعضای کمیته در قطر هستند و دیگران با ادامه مذاکرات می آیند”. محمد نعیم سخنگوی گروه طالبان نیز به الجزیره گفت: “ما برای مذاکرات آماده هستیم، هیچ تاخیری از طرف ما صورت نگرفته و هیچ پیشنهاد جدیدی به ما ارسال نشده است.
نزدیکان به مذاکرات اظهار داشتند که به نظر می رسد در دور فعلی مذاکرات، احساس فوریتی از سوی هر دو طرف برای یافتن نقاط مشترک، کاهش خشونت و حرکت به جلو وجود ندارد.
آنها دلیل عدم فوریت در ادامه مذاکرات را تغییر در دولت ایالات متحده به رهبری جو بایدن رییس جمهور منتخب و سیاست آنها در مورد افغانستان می دانند.
به گفته مقامات نزدیک به مذاکرات، ممکن است یک توافق جایگزین که شاهد آزادی بیشتر زندانیان طالبان در کنار تمدید دوره تصدی دولت غنی است عملی شود. این در حالیست که با توجه به عدم تعهد طالبان به مفاد توافقنامه، برنامه دولت آمریکا برای خروج کامل نیروهای خود از افغانستان حتی با انتقاد جمهوری خواهان در داخل و دبیر کل ناتو نیز روبرو شده است. نسل های آینده درباره موفقیت یا شکست آنها قضاوت خواهند کرد. در حال حاضر، هر دو طرف بدنبال زمان بیشتر هستند!

  • منبع خبر : یورایشیا رویو