هرکسی ممکن است با آن روبه‌رو شود و مسلما احساس خوبی در پی نخواهد داشت. ما همیشه دوست داریم دیگران را راضی نگه داریم و برای آن هر کاری که از دستمان برآید انجام می‌دهیم.

پذیرفته‌نشدن و طردشدن برای هرکسی پیش می‌آید. این حقیقت زندگی است. هرکسی ممکن است با آن روبه‌رو شود و مسلما احساس خوبی در پی نخواهد داشت. ما همیشه دوست داریم دیگران را راضی نگه داریم و برای آن هر کاری که از دستمان برآید انجام می‌دهیم. این کار طبیعی است، چون ما انسان هستیم؛ اما گاهی عادت می‌کنیم از هر موقعیتی که احتمال پذیرفته‌نشدن ما در آن وجود دارد دوری کنیم.

در این نوشته گفته شده است که چگونه موقعیت منفی پذیرفته‌نشدن را تبدیل کنید به پتانسیلی بزرگ برای رسیدن به فرصتی عالی بسازیم. این برای ما مهم است و باید راه های برای بیرون شدن از این بحران را بدانیم. آنچه در این مقاله خواهید خواند: ترس از پذیرفته‌نشدن | پذیرفته‌نشدن‌های رایج زندگی | مقابله با حس طردشدگی | پذیرفته‌نشدن و خلاقیت

پذیرفته‌نشدن برای برخی از افراد آن‌قدر ناراحت‌کننده است که به‌نوعی فلجشان می‌کند و مانع انجام‌دادن کارهای موردعلاقه‌شان می‌شود. این ترس ذهنتان را در حالتی قرار می‌دهد که از ترسِ فکر دیگران، از انجام‌دادن کاری بازمی‌مانید و تقریبا زمین‌گیر می‌شوید. ممکن است فکر کنید دیگران شما را نمی‌پذیرند و طرد یا تمسخرتان می‌کنند و تمام این موارد فقط و فقط برای شما رخ می‌دهند؛ اما نگران نباشید. این موضوعی است که برای همه رخ می‌دهد و شخصی نیست. هر روز میلیون‌ها نفر به‌دلایل مختلف با پذیرفته‌نشدن مواجه می‌شوند.

اثرات «ترس از پذیرفته‌نشدن» بر زندگی و نحوه مقابله با آن

همه ما اهداف و رؤیاهایی در سر داریم؛ اما اگر اجازه دهیم ترس از پذیرفته‌نشدن جلوی رسیدنمان به این اهداف را بگیرد، رؤیاها و هدف‌هایمان مانند میوه‌های درخت فقط جلوی چشممان، بسیار نزدیک اما دور از دسترس باقی می‌مانند. چسبیدن به وضع موجود و قدمی برنداشتن برای برطرف‌کردن این ترس به ما احساس پناهگاهی می‌دهد که می‌تواند ما را از گزند هر نوع پذیرفته‌نشدنی در امان نگه دارد.

منتها باید از خودتان بپرسید آیا در برابر ترسِ پذیرفته‌نشدن تمام تلاشتان را به کار بسته‌اید و قدم پیش گذاشته و دست‌به‌کار شده‌اید تا ببینید چقدر می‌توانید بر این ترس غلبه کنید و وارد جمع دیگران شوید یا اینکه فقط عقب‌ نشسته‌اید و بدون اینکه کاری انجام دهید، سرگردان و نگران با خود گفته‌اید اگر مرا نپذیرند چه می‌شود؟ یا اگر نمی‌ترسیدم چه می‌شد؟ یا اگر به پذیرفته‌نشدن اهمیتی نمی‌دادم چه می‌شد؟

این انتخابی است که همه‌مان مجبوریم انجام دهیم. برخی از افراد با کنار نشستن و هیچ کاری نکردن احساس امنیت می‌کنند. آنها این‌گونه درد کمتری خواهند داشت؛ اما برخی دیگر بر این باورند که مدام حسرت‌داشتن و تأسف‌خوردن ارزشی ندارد و باید برای آن کاری کنند. برخی افراد نیز معتقدند پذیرفته‌نشدن به آنها برای پیش‌رفتن و رویارویی با پذیرفته‌نشدن‌های بیشتر انگیزه می‌دهد. آنها پیش می‌روند و برایشان مهم نیست چه اتفاقی بیفتد.

قبل از اینکه بیاموزیم وقتی دست رد به سینه‌مان می‌خورد چه کنیم، بهتر است با برخی از طردشدگی‌ها در زندگی‌مان آشنا شویم. برخی از پذیرفته‌نشدن‌هایی که در زندگی با آنها روبه‌رو می‌شویم

پذیرفته‌نشدن، مصاحبه کاری

این موقعیت بارها رخ می‌دهد: در حالی که بهترین لباستان را پوشیده‌اید، زود خودتان را به جلسه مصاحبه شغلی می‌رسانید و در همان حال، پاسخ سؤال‌های احتمالی را در ذهنتان مرور می‌کنید؛ تا جای ممکن برای مصاحبه آماده شده‌اید. سپس جلسه مصاحبه را با موفقیت می‌گذرانید و با خود می‌گویید همه‌چیز خوب پیش رفته است؛ اما یک هفته بعد از سوی کارفرما ایمیلی دریافت می‌کنید که در آن از شما تشکر کرده و گفته است آنها داوطلب دیگری را انتخاب کرده‌اند ولی رزومه‌تان را در بایگانی اداره قرار داده‌اند.

روی جنبه‌های مثبت متمرکز شوید

از فکرکردن به عواقب منفی دست بردارید و روی نتایج مثبت متمرکز شوید. به‌جای اینکه به بدترین سناریوهایی که می‌ترسید برایتان رخ دهند فکر کنید، به نتایج مثبتی بیندیشید که پس از تلاشتان برای رسیدن به آنچه می‌خواهید پیش می‌آیند. حتما بخوانید: چطور با کمک تکنیک ABC، خوش بینی را جایگزین افکار منفی کنیم؟

ما همیشه تمایل نامطلوبی به تمرکز روی خطاهایمان و روی اتفاقات بد و اشتباه و منفی داریم؛ اما این کار اصلا خوب نیست. وقتی می‌خواهید بر احساس طرد شدن غلبه کنید، باید در ذهنتان خود را موفق تصور کنید و با خود فکر کنید موفقیت چگونه خواهد بود و چه احساس خوبی با خود می‌آورد و زندگی چقدر خوب خواهد شد.

آیا از سخنرانی در برابر ۱۰۰ نفر وحشت دارید؟ یادتان باشد هرگز نگران فراموش‌کردن حرف‌هایی که می‌خواهید بگویید نباشید یا از اینکه نتوانید با مخاطبان خود تماس چشمی مناسب برقرار کنید دل‌شوره نداشته باشید. روی همهمه جمعیت، کف‌زدن‌ها و تشویق‌های ایستادۀ حضار پس از ارائه سخنرانی بی‌نقصتان متمرکز شوید. اگر قبل از سخنرانی به این نتیجۀ مثبت فکر کنید، می‌توانید برای تحقق رؤیایتان به خودتان فرصتی بدهید.

پذیرفته‌نشدن، پشتکار

تا به حال کودکی را دیده‌اید که چیزی را می‌خواهد و به دست نمی‌آورد؟ این موضوع برای کودک بارها رخ می‌دهد؛ اما او همیشه دقیقا چیزی را که می‌خواهد به دست می‌آورد. این موضوع به چند عامل مربوط است که تمامی آنها از فرآیند تفکر ناشی می‌شوند. کودک می‌تواند روی صحنه برود و برای ۱۰۰۰ نفر سخنرانی کند و به هیچ‌چیز دیگری هم فکر نکند. تمام موضوع این است که کودکان هیچ ترسی ندارند. آنها به هیچ‌چیز اهمیت نمی‌دهند. پذیرفته‌نشدن در هیچ‌یک از کلمات آنها دیده نمی‌شود.

در واقع، چیزی که باعث می‌شود به خواسته‌هایشان دست یابند پشتکار است. چیزی به‌نام ناکامی در کودکان وجود ندارد. پذیرفته‌نشدن در آنها چیزی نیست که یک بار تلاش کنید و سپس از آن دست بکشید. آنها بارها و بارها تلاش می‌کنند تا سرانجام موفق شوند؛ بنابراین اگر چیزی وجود دارد که کودکان می‌توانند به ما بزرگ‌سالان بیاموزند، تسلیم‌نشدن در برابر شکست و هرگز دست از تلاش برنداشتن است.

جالب است بدانید پذیرفته‌نشدن موجب خلاقیت می‌شود. محققان دانشگاه جانز هاپکینز در بررسی‌هایشان ثابت کرده‌اند احساس ما از پذیرفته‌نشدن به ما در دسترسی به جنبه خلاق‌تر وجودمان کمک می‌کند. این موضوع مهم است، چراکه نشان می‌دهد حتی اگر کسی باشد که فکر نکند شما و ایده‌هایتان ارزشمند هستید، مسلما افراد دیگری هستند که به خلاف آن باور دارند.

هرگز نباید با اتفاقی ناخوشایند دست از اشتیاق و تلاشتان بردارید. می‌توانید پذیرفته‌نشدن عقایدتان را اتفاقی خوب تلقی کنید، زیرا معمولا علامت این است که عقایدتان جلوتر از زمانتان هستند و شما در مسیر صحیحی قرار دارید. در ضمن، اتفاقات خوب معمولا برای افرادی رخ می‌دهد که قدم در مسیر طولانی‌تر می‌گذارند و به‌دنبال جمعیت راه نمی‌افتند.

پذیرفته‌نشدن فرد را خلاق‌تر می‌کند؛ مثلا در این‌گونه مواقع دوست دارید بتوانید به خودتان بگویید شما هیچ مشکلی ندارید و در حقیقت، به‌معنای واقعی کلمه، عالی و بی‌نقص هستید. شما منحصربه‌فردید و این ویژگی در این دنیا بسیار باارزش است؛ چراکه افکار و احساسات خود را دارید و می‌توانید کارها را با روشی کاملا متفاوت از دیگران انجام دهید.

  • نویسنده : نادیا زکالوند