دسترسی ها

در ۳ جنوری ۱۹۷۳، جو بایدن ۳۰ ساله برای اولین بار بعنوان عضو سنای ایالات متحده انتخاب شد. درست ۲۴ روز بعد در ۲۷ جنوری ۱۹۷۳، توافقنامه پایان دادن به جنگ و برقراری صلح در ویتنام امضا شد. در این جنگ ایالات متحده ۵۰ هزار نفر از جوانان خود را از دست داد. پس از عقب نشینی امریکا از ویتنام، بعد جدیدی از ترور جهانی، آشوب منطقه ای و افراط گرایی مذهبی متولد شد. همه انگشت های اتهام به سوی عقب نشینی پیش از موعد نیروهای امریکایی بود.

اکنون در سال ۲۰۲۱، رییس جمهور بایدن تصمیمات دونالد ترمپ برای خروج کامل نیروهای امریکایی از افغانستان را به ارث برده است، جایی که دشمنی به نام گروه طالبان به طرز تهدیدامیزی انتظار می‌کشد. بدیهی است که در صورت عدم پایبندی به مهلت ۱ می برای عقب نشینی توافقنامه نقش می شود و موج خشونت های گروه طالبان به سوی کابل افزایش می یابد.

سوال اینجاست که آیا ۲۵۰۰ سرباز امریکایی قادر به مقاومت در برابر فشارهایی هستند که نیروهای ۱۰۰ هزار نفری بایدن نتوانستند آن را کنترل کنند. تاریخ تایید کرده است که منطق عملی حضور ضد تروریسم خوب نیست. پایبندی کورکورانه به تعهدات باعث از دست رفتن منابع و جان انسان ها می شود. اخیرا یک گروه مطالعاتی منصوب شده از سوی کنگره ایالات متحده تعهدات گروه طالبان را ارزیابی کرده و مورد جنگ داخلی خونین قریب الوقوع هشدار داده و پیشنهاد کرده است که مهلت ۱ می برای خروج لغو و یا تمدید شود.

بایدن باید هوشیار باشد. مداخلات جهانی امریکا به ندرت موفق بوده است، با این حال خروج های بد موقع همیشه شرایط را بدتر کرده است. زمان بندی بسیار مهم است و اوضاع کنونی در افغانستان شوم به نظر می رسد. بایدن باید در مورد تعهدات و ضرورت های خروج از افغانستان تجدید نظر کند. تجربه شخصی او باید به او در مورد این کار توصیه کند.

• نویسنده : پایونیر
• منبع خبر : هفته‌نامه سفیر