شیوع فاز اول ویروس کرونا در اوایل سال جاری باعث تعطیلات چند ماهه یا چندهفته‌ای در جهان شد. در این میان بسیاری از کشورها کمک به افراد یا شرکت‌های آسیب دیده از را آغاز کردندو به مردم کمک نقدی کردند. بسیاری از کشورها در آن زمان با پرداخت ماهانه یا حتی پرداخت‌های یک باره، پول نقد را به دست کارکنان خوداشتغال یا روز مزد رساندند و به عبارت دیگر به بسیاری از مردم بدون کار کشورشان حقوق دادند.
با شیوع ویروس کرونا بسیاری از دولت‌ها سیاست‌هایی را اتخاذ کردند که پیشتر تصور اجرایی شدن آن وجود نداشت. اقداماتی که شاید روزی در یک آرمانشهر رویایی شکل می‌گرفت. سیاست‌هایی مانند حمایت از اقشار کم‌درآمد یا اسکان بی‌خانمان‌ها.
پرداخت مستقیم
به گزارش “بیزینیس اینسایدر”، در اولین ماههای شیوع کرونا در بهار سال جاری اسپانیا درآمد پایه‌ای و دائمی را برای شهروندان کم درآمد ایجاد کرد. در آن زمان این کشور آسیب شدید از شیوع کرونا متحمل شد و به حدود ۱۰۰ هزار خانوار آسیب‌پذیر که زنان سرپرست خانوار در میان آنها قرار داشتند، ماهانه ۵۰۰ دالر کمک کرد. جاپان در اوایل بهار و زمان تعطیلات سراسری فصل بهار و تابستان در دوران شیوع فاز اول کرونا و تحت رهبری “شینزو آبه” به هر نفر ۹۳۱ دالر کمک مالی کرد.
حدود ۸۰ میلیون امریکایی که از کمک‌های محرک ۱۲۰۰ دالر اقتصادی استفاده کردند. کاملا هریس که در آن زمان معاون پیشنهادی ریاست جمهوری بایدن هم نبود، در کنار ۲ سناتور دیگر پیشنهاد پرداخت ماهانه ۲ هزار دالر به هر شهروند امریکایی را مطرح کرد. طرحی که ترمپ آن را هزینه‌بر و سنگین خواند و با آن مخالفت کرد.
کشورهای دیگر مانند دانمارک و فرانسه نیز برای پرداخت یارانه دستمزد به کارکنان و ممانعت از اخراج آنها دست به عمل زدند. اسپانیا در اولین مرحله به شهروندان کم درآمد و طبقه آسیب‌پذیر کمک مالی کرد.
مادرید اسپانیا/ عکس: Getty Images
در اوایل بهار سال جاری و شیوع ویروس کرونا، دولت دانمارک اعلام کرد تا زمانی که کارکنان و کارگران اخراج نشوند، بین ۷۵ تا ۹۰ درصد حقوق آنها را از سوی کارفرمایان تا ۱۳ هفته می‌پردازد. در برخی از برنامه‌های امدادی دولت‌ها در طول تعطیلات سراسری بهار وتابستان، پرداخت وجه نقد و مستقیم به مردم دیده می شود.
در بسیاری از این کشورها پول نقد به مردمی پرداخت شد که در که بدنه غیر رسمی دولت یا بخش خصوصی کار می‌کردند. این افراد تقریبا کسانی بودند که در از طریق هیچ برنامه و سازمانی حمایت نمی‌شدند. در برخی موارد نیز پول نقد و کمکی به افرادی تعلق گرفت که در هر شرایطی از تعطیلات و قرنطینه سراسری آسیب دیدند.
برای مثال کانادا به تمام کسانی که در طول تعطیلات سراسری آسیب دیدند ماهانه ۲ هزار دالر کانادا (۱۴۰۰ دالر امریکا) پرداخت کرد و این پرداخت تا ۴ ماه ادامه یافت. کاستاریکا نیز توانست ماهانه ۲۲۰ دلار به افرادی بدهد که به دلیل ویروس کرونا شغل خود را از دست داده بودند.
امریکا و برخی از کشورهای اسیایی نیز رویکرد گسترده‌تری را در پیش گرفتند. میزان پرداخت مستقیم برخی از کشورها به پوند به برخی از کشورهای ویروس زده در فاز اول شیوع کرونا
در بسیاری از این کشورها پول نقد به مردمی پرداخت شد که در که بدنه غیر رسمی دولت یا بخش خصوصی کار می‌کردند. این افراد تقریبا کسانی بودند که در از طریق هیچ برنامه و سازمانی حمایت نمی‌شدند. در برخی موارد نیز پول نقد و کمکی به افرادی تعلق گرفت که در هر شرایطی از تعطیلات و قرنطینه سراسری آسیب دیدند. دولت دانمارک اعلام کرد تا زمانی که کارکنان و کارگران اخراج نشوند، بین ۷۵ تا ۹۰ درصد حقوق آنها را از سوی کارفرمایان تا ۱۳ هفته می‌پردازد.
– کپنهاگ/ رویترز
خانوارهای امریکایی که درآمد سالانه آنها کمتر از ۹۹ هزار بود، به ازای هر فرد بزرگسال ۱۲۰۰ دالر در ماه دریافت کردند. حدود ۹۰ درصد از خاوارهای امریکایی این شرایط را داشتند. کره جنوبی نیز در طول تعطیلات سراسری و قرنطینه بهار و تابستان چک‌های ۸۲۰ دالر را برای خانواده‌هایی فرستاد که حدود ۷۰ درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهندو شرایط مالی خوبی ندارند.
هنگ‌کنگ در بهمن سال گذشته به شهروندان بزرگسال کشورش ۱۲۸۰ دالر کمک مالی کرد. جاپان نیز برای هر نفر ۹۳۱ دالر و سنگاپور ۴۲۲ دالر به شهروندان آسیب دیده از شیوه کرونا پول داد.
در اروپا بسیاری از کشورها به جای کمک و پاداش های یک باره به برنامه‌های با حاشیه ایمنی قویتر برای تامین نیازهای بیشتر روی آوردند. برای مثال بریتانیا تلاش کرد در این میان از “برنامه اعتبار همگانی” یا “یونیورسال کردیت” استفاده کنند. “یونیورسال کردیت” کمک هزینه‌های است که در بریتانیا برای کمک به هزینه‌های زندگی شهروندان پرداخت می‌شود. این طرح در اصل نظام جدید کمک‌های رفاهی دولت بریتانیا به بیکاران یا خانواده های کم درآمد محسوب می‌شود. هنگ‌کنگ در بهمن سال گذشته به شهروندان بزرگسال کشورش ۱۲۸۰ دالر کمک مالی کرد.
“پائولو مورو” معاون سابق بخش روابط مالی صندوق بین‌المللی پول در آن زمان در این باره گفت: تفاوت در نحوه پرداخت یا استفاده از روش‌های مختلف در چیزی است که اقتصاددانان از آن به عنوان تثبیت‌کننده‌های خودکار نام می‌برند. او در آن زمان اعلام کرد کشوری مانند امریکا به چینین تثبیت کننده‌های پایداری بیشتر نیاز دارد زیرا شبکه‌های امنیت ملی برای حمایت از آسیب‌پذیران در بحران‌هایی مانند کرونا کوچکتر هستند.
او افزود: کمک‌های مالی که در اقتصادهای پیشرفته به شرکتها می‌شود، اگر چه بالقوه از نظر مبلغ قابل توجه است ولی ریسک چنین کمک‌هایی کم است چون بسیاری از این شرکت ها خواهند توانست طبق قرار، این وام ها را بازپرداخت کنند. وی افزود: با این وجود بعضی کشورهای فقیرتر اگر چه قول بازپرداخت وام را داده‌اند، برای این کار نیازمند گرفتن پول از سازمان‌های بین‌المللی و سایر کمک دهندگان هستند.
یارانه برای دستمزد و حقوق
استراتژی مشترکی که در اوایل سال جاری در بسیاری از کشورها عملیاتی شد، پوشش حقوق و دستمزد در شرکت‌هایی بود که از اقداماتی مانند قرنطینه و تعطیلات سراسر آسیب دیدند. دولت‌ها از شرکت ها حمایت کردند تا نهادها و بنگاه‌ها نیروی کار خود را حفظ کنند. این کار به اقتصاد کمک می‌کرد که کشورها پس از بازگشایی با سرعت بیشتری آسیب‌های ناشی از شیوع بیماری همه‌گیر را جبران کنند.
هلند یکی ازسخاوتمندانه‌ترین برنامه‌ها را ارائه داد و متعهد شد که ۹۰ درصد از هزینه‌های دستمزد را برای شرکتها آسیب دیده و واجد شرایط جایگزین کند. فرانسه نیز پرداخت ۸۴ درصد از دستمزد خالص کارمندان بیکار شده در کشور را تقبل کرد و تلاش کرد تا ۱۰۰ درصد کارگران حداقل دستمزد را به دست آورند.
در بریتانیا حدود ۸۰ درصد از درآمد کارمندان بیکار به مدت ۳ ماه به کارمندان پرداخت شد که سقف آن آن حدود ۲۵۰۰ پوند در ماه بود. کانادا نیز ۷۵ درصد دستمزد کارمندان را برای سه ماه به و از طریق شرکتها به آنها پرداخت کرد. هلند یکی ازسخاوتمندانه‌ترین برنامه‌ها را ارائه داد و متعهد شد که ۹۰ درصد از هزینه‌های دستمزد را برای شرکتها آسیب دیده و واجد شرایط جایگزین کند- نمایی از آمستردام در هلند
بسیاری از این اقدامات و پرداخت یارانه به شرکتها براساس برنامه‌های موجود “کار کوتاه مدت” ساخته شد. در امریکا که پیش از آن زمان چنین برنامه‌هایی گسترده نبود، بیش از ۶۵۰ میلیارد دالر وام اقتصادی به شرکت‌هایی تعلق گرفت که به مدت ۲ ماه دستمزد کارکنان خود را پرداخت و سطح کارکنان خود را حفظ کنند. در آن صورت شرکتها نیازی به بازپرداخت وام نداشتند.
بی‌بی‌سی نیز در گزارشی نوشت: در ۱۹ حمل بسیاری از کشورهای جهان در اقدامی اضطراری اعلام کردند که حدود ۴٫۵ تریلیون دالر را به مهار کرونا اختصاص می‌دهند. رقمی که با وخامت اوضاع کرونایی در هفته بعد افزایش یافت. سال جاری “جیحون الگین” استاد اقتصاد دانشگاه کلمبیا و همکارانش واکنش بسیاری از کشورها را به هزینه‌کرد برای مهار کرونا بررسی کردند.
واکنش جاپان در این میان سریع بود و طیق برآوردها بسته‌ای متشکل از ۲۰ درصد از اقتصاد کشورش را صرف مهار کرونا کرد. در فصل بهار قبل از جاپان “جمهوری مالت” در جنوب اروپا مبلغ بیشتری را برای مهار بیماری و کمک به مردم آسیب دیده صرف کرد. البته این کشور که از بودجه صندق کمکی اتحادیه اروپا برای مقابله با کرونا بهره می‌برد.
در فصل بهار تقریبا ۱۴ درصد از تولید ناخالص داخلی (GDP) امریکا، ۱۱ درصد از “جی دی پی” استرالیا، ۸٫۴ درصد از تولید ناخالص داخلی کانادا، ۵ درصد در بریتانیا ، ۱٫۵ درصد از جی دی پی در کلمبیا و ۰٫۶ درصد از از تولید ناخالص داخلی جمهوری گامبیا در آفریقای غربی به مهار کرونا و عملیات نجات جان و معیشت مردم اختصاص یافت. درصدی از تولید ناخالص داخلی برخی از کشورها که در فصل بهار که برای نجات مشاغل و افراد آسیب دیده از کرونا اختصاص یافت
اما اگر اقداماتی یا تسهیلات بانک‌های مرکزی در کشورها را در نظر بگیرید این رتبه‌ها متفاوت خواهد شد. برای مثال در بزرگترین کشورهای اروپایی تعهدات دولت برای تضمین وام‌های جدید در مشاغل آسیب دیده از ورشکستگی بسیاری از کسب‌و‌کارها جلوگیری کرد. در این روند ادامه ارائه وام یا تسهیلات به شرکتها مانع از ورشکستگی‌های گسترده شد.
بانک مرکزی امریکا در طول بهار و تابستان سال جاری با همین هدف وارد عمل شد و به پرداخت وام به مشاغل پرداخت. فرانسه با اقداماتی مشابه مانند پرداخت وام گسترده به مشاغل آسیب دیده در بالای این فهرست قرار می‌گیرد و بریتانیا نیز کارنامه درخشانی در ارائه وام برای مردم و صنایع آسیب دیده از کرونا دارد.
بیشتر هزینه از تولید ناخالص داخلی در کشورهای ثروتمندتر و قدیمی که دارای تخت‌های بیمارستانی کمتری هستند، صرف شد. کشورهایی مانند جاپان و امریکا شرایط بهتری برای تامین هزینه‌های خود داشتند.
“الگین” استاد اقتصاد دانشگاه کلمبیا در این باره گفت: اندازه نباید با اثربخشی اشتباه شود و کشورها با شیوه‌های مختلفی بودجه را به مردم اختصاص داده‌اند. او در این باره اعلام کرد: تمام محتوای مختلف در این بسته‌ها در تعطیلات سراسر کشورها در بهار یا تابستان ممکن است اثرات چند برابری داشته باشد و بازده متفاوتی ایجاد کنند. هند در دوران تعطیلات سراسری بهار و تابستان امسال که به علت شیوع ویروس کرونا رخ داد، با برنج و لوبیا به کمک مردم فقیر رفت.
عکس: GETTY IMAGES
Thursday, 25 April , 2024