دسترسی ها

پوتین از روابط نزدیک‌ترین دوستان و دورترین دشمنانش آگاه است. پوتین روزانه وقت می‌گذارد تا از مهم‌ترین حوادثی که در جغرافیا، سیاست، اقتصاد و فرهنگ روسیه و جهانِ پیرامون آن می‌گذرد، آگاه باشد. در واقع، آگاهی منبع اصلی قدرت پوتین است. وقتی اولین‌بار در جنوری سال ۲۰۰۰ پوتین در سطح رهبری روسیه از سوی باریس یلسین مطرح شد، تحلیل تاریخی که وی از حوادث ماحول روسیه با غرب مطرح کرد، راز پیروزی‌ یک رهبر جوان پنداشته می‌شد. پوتین دستگاه اطلاعات بود. او کشف اطلاعات را از کار با سازمان استخبارات بین‌المللی روسیه KGB آموخته بود. روزگاری قبل، رهبری این سازمان مخوف را اندروپوف به عهده داشت که از قدرت بالای تحلیل وضعیت برخوردار بود. اندروپوف مدت کوتاهی به رهبری شوروی رسید و به زودی و به گونه‌ی مرموز وفات کرد. اما پوتین یک رهبر جوان که با اطلاعات سیاست می‌کرد ظهور کرده بود. شاید پوتین درس‌های خوبی از اندروپوف آموخته بود. اما تنها اطلاعات برای پوتین کافی نبود. او ظرفیت تحلیل اطلاعات را نیز داشت و این‌کار سبب پیروزی سریع و غیر قابل باور وی در سیاست روسیه می‌شد. نخست هیچ‌کسی باور نمی‌توانست که پوتین بتواند روسیه را از بحران برون آورد. اما او مرد خارق‌العاده‌ای است. حافظه‌ی عجیب، جدیت عالی و قدرت بالایی از گفتارِ ساختارمند دارد. من مذاکرات پوتین را در شرایط بسیار دشوار تحلیل کرده‌ام. پوتین مرد مذاکره و استدلال است. پوتین شنونده‌ی بسیار خوبی است. پوتین سخن‌ران بسیار با هوشی است.
وقتی پوتین با تیم کاری‌اش ملاقات می‌کند، خودش اجندای نشست را می‌سازد. پوتین از کسانی‌است که روی اجندای هر نشست با جدیت تمرکز می‌کند. آن‌گاه نکته به نکته بر محور اجندا بحث و دقت می‌کند. هر نشست پوتین باید با نتیجه‌ی روشن و دقیق تمام شود. اعضای تیم کاری پوتین باید از تمام زوایای نشست آگاه و بر بحث روی آن آماده باشند ورنه روزگار خوبی در پیش ندارند. پوتین مدیر با اقتدار است. وقتی نشست فوق‌العاده‌ی کابینه را دعوت می‌کند، وزرا همه دست‌وپاچه می‌شوند. آن‌ها همه باید کار های انجام‌یافته، برنامه‌های پیش‌رو، عوامل نقض و چالش‌ها را بدانند. زیرا پوتین از همه‌چیز آگاه است. وزیری‌که از آگاهی تخصصی و اجرایی برخوردار نیست، باید سرنوشتش را تعیین کند. اگر بخواهد که دیگر در کابینه و محور قدرت کرملین حضور نداشته باشد، فقط کافی‌است در برابر پرسش‌های پوتین چنین پاسخ دهد:«نمی‌دانم یا آگاه نیستم».
در سفر های خارجی پوتین، سفارت‌خانه‌های روسیه روزگار خوبی ندارند. وقتی پوتین از کشوری بازدید می‌کند، سفیر و کارکنان سفارت روسیه در آن کشور باید آزمون تاریخی خود را سپری کنند. آن‌ها باید منافع ملی، امنیت ملی و توسعه‌ی اقتصاد ملی روسیه را در آن کشور برای هیأت رسمی روسیه تحت ریاست پوتین از قبل آماده سازند. اگر اطلاعات کافی و یا آمار دقیق فراهم نشود، روزگار آن سفارت را همه می‌تواند حدس زند.
در سفر های داخلی نیز چنین است. سفر وی به هر ولایتی می‌تواند بر سرنوشت رهبران سیاسی و اداری آن محل اثر گذارد. پوتین از شیوه‌ی رهبری، مدیریت و خدمات ادارات محلی نظارت می‌کند. گاهی وی موترش را در نیمه‌ی راه متوقف می‌کند و از شهروندان پرسش‌هایی را پیرامون وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مطرح می‌کند. پاسخ‌های شهروندان روی سرنوشت سیاسیون اثر می‌گذارد. پوتین تحمل ناخوشنودی شهروندان را ندارد، از همین ‌رو است که روس‌ها او را رهبر آهنین می‌نامند.
حالاکه پوتین به فکر دگرگونی‌های جدی سیاسی در روسیه است، همه منتظر هستند که رهبر سیاسی این کشور چه چیزی بر سر دارد. روسیه هنوز چالش‌های زیاد اقتصادی و سیاسی دارد که به یقین پوتین راه دشواری را در پیش خواهد داشت. برخی‌ها به این می‌اندیشند که دوران پس از پوتین چه‌سان خواهد بود. منتقدین پوتین نیز بی‌شمار هستند اما تا هنوز کسی‌که بتواند پوتین را از در عرصه‌ی سیاست روسیه عوض کند، به صورت جدی دیده نشده است. شاید روزی پوتین خود جاگزینش‌را معرفی کند. اما بسیاری معتقد هستند که پوتینیزم سال‌های زیادی دوام خواهد آورد.