دسترسی ها

در خلال یک سالی که از حاکمیت گروه طالبان در افغانستان می گذرد، این گروه به طور سیستماتیک باعث از بین بردن آزادی های مدنی و حقوق بشر، به ویژه حقوق زنان شده اند. گروه طالبان تمام تلاش خود را برای ایجاد یک حکومت و نظام سیاسی فراگیر و که حقوق برابر را برای همه به ویژه زنان تضمین می‌کند، را نادیده گرفته اند. آن‌ها همچنین به حمایت و همکاری با گروه های تروریستی، به ویژه القاعده، ادامه داده اند، همانطور که کشته شدن اخیر ایمن الظواهری، خبرساز شد.

همه این الگوها به موضوعی عمیق تر و اساسی تر اشاره می کنند. در عمل، نظام سیاسی که طالبان ترجیح می‌دهند – و از اگست 2021 استقرار یافته است – قادر به تطبیق ویژگی‌های حیاتی مانند حقوق بشر جهانی، برابری جنسیتی و عدالت، یک نظام سیاسی فراگیر و انطباق با قوانین بین‌المللی نیست.

این امر ارزش ادامه مذاکره با طالبان و انتظار پیشرفت معنادار را در زمانی که هیچ تغییری تا کنون رخ نداده است، زیر سوال می برد.

مسئله در اینجا صرفاً مربوط به جهان بینی متضاد نیست. آن را نیز در مورد پایان بازی. در مورد افغانستان، هر گونه بهبودی در وضعیت کنونی به شدت به نحوه سازماندهی، تایید و تنظیم قدرت و اینکه منبع آن کجاست – یعنی طراحی نظم سیاسی، معماری های نهادی مربوطه، و انعطاف پذیری در سطح اکوسیستم – بستگی دارد.

این که ایدئولوژی و دیدگاه طالبان از دهه 1990 یکسان باقی مانده است، مشخص است. با این حال، از 15 اگست 2021، این گروه به قدرت عظیمی دست یافته است که با آن جهان بینی خود را بر همه مردم افغانستان، به ویژه زنان و جوامع اقلیت تحمیل کرده است.

تنها در سال گذشته، این گروه با وقاحت حداقل 30 محدودیت گسترده را برای زنان اعمال کرده است. شدت تأثیر مخرب رژیم طالبان بر زندگی زنان و عموم مردم به تفصیل توسط سازمان ملل متحد و عفو بین‌الملل و دیگران ثبت شده است.

سیاست ها و اقدامات طالبان نه تنها ناقض حقوق است، بلکه مردم افغانستان را به طور کامل از اختیاراتی که داشتند محروم کرده است و در نتیجه عمدا وضعیتی را ایجاد می کند که در آن تبعیض به صورت اشکار انجام می وشد. برای نمونه، طالبان با حذف زنان، تقریباً 50 درصد از جمعیت کشور را نادیده گرفتند. این گروه زنان را از همه سطوح محروم کرده اند.

علیرغم اینکه یک سال تمام کشورهای مختلف با طالبان درگیر بوده اند، هیچ پیشرفتی در هیچ یک از این مسائل حاصل نشده است.

اساساً، پایان بازی برای طالبان ایجاد یک نظم سیاسی و اجتماعی است که از نظر ساختاری قدرت را در دستانشان متمرکز کند و با آن می توانند جهان بینی خود را بدون کنترل بر دیگران تحمیل کنند. تبعیض، طرد و خشونت تنها روش هایی است که از طریق آن به این امر دست می یابد، چه در افغانستان تحت کنترل طالبان و چه در جاهای دیگر.

• منبع خبر : دیپلمات