دسترسی ها

در آستانه فصل بهار، جنگجویان تروریست بار دیگر با کشتن سه زن کارمند رسانه در جلال آباد، تعهد خود را در قبال جنگ و خونریزی و نه گفتن به صلح تجدید کردند. آنها همچنین اصرار دارند که هیچ ارزشی به ارزش‌های مدرن از جمله آزادی رسانه ها، آزادی بیان، حقوق بشر، حقوق زنان و ارزشهای کلی مدرن قائل نیستند. علاوه بر این، آنها می خواهند با حملات پی در پی به قلب شهرهای بزرگ، ضعف نیروهای امنیتی کشور را نشان دهند.

تعداد زیادی از ژورنالیست ها و فعالان اجتماعی که سرمایه واقعی کشور بودند، به طرز مرموزی کشته شده اند، اما قاتلان آنها در افغانستان به طور شفاف مجازات نشده اند. به گفته کارشناسان سیاسی، کمبود اراده سیاسی، کمبود ظرفیت در دستگاه های دولتی و افزایش خشونت از مهمترین عوامل سرعت بسیار کند پیگیری پرونده های ژورنالیست ها در افغانستان است! دولت افغانستان در تمام مدت طالبان را مقصر این حملات دانسته و طالبان نیز همواره این اتهام را رد کرده اند.

در همین حال نه دولت افغانستان عاملان این قتل ها را به درستی شناسایی کرده است و نه طالبان بی طرفی خود را در قتل های هدفمند پی در پی ثابت کرده اند. در این میان مردم افغانستان انتظار دارند که دولت افغانستان مسئولیت خود را در برابر شهروندان کشور به درستی انجام دهد.

بدون شک حملات به کارکنان رسانه ای در جلال آباد بخشی از قتلهای هدفمند اخیر است که برای بیش از یک سال گذشته ادامه داشته و با شروع مذاکرات بین الافغانی در دوحه تسریع شده است. در سیستم های دموکراتیک، رسانه به عنوان ستون چهارم یک دولت در نظر گرفته می شود. طبق کنوانسیون های بین المللی که افغانستان یکی از امضا کنندگان آن است و طبق ماده ۵۰ قانون اساسی افغانستان، حق دانستن یا حق دسترسی به اطلاعات برای هر شهروند افغانستان یکی از حقوق اساسی بشر است.

رسانه ها نقش مهمی در مبارزه با فساد دارند و حق دسترسی به اطلاعات باعث افزایش شفافیت، پاسخگویی، مشارکت عمومی و توسعه دموکراسی می شود. بنابراین انتظار می رود که دولت، سازمان حقوق بشر و متحدان بین المللی رسانه ها را از شرایط بحرانی ترس و وحشت نجات دهند. دولت به جای تکرار تسلیت، باید مرتکبان جنایات را به طور آشکار و جدی مجازات کند تا کسی در آینده جرات انجام چنین حملاتی را نداشته باشد.

متحدان بین المللی و سازمان های بشردوستانه نیز باید بی وقفه بر گروه های تروریست و حامیان تروریست برای جلوگیری از کشتار ژورنالیست ها و افراد ملکی فشار بیاورند. نیروهای امنیتی نیز باید با احتیاط بیشتری عمل کنند، زیرا اقدام تروریستی پی در پی پیام واضحی دارد که دشمنان این سرزمین هیچ اراده واقعی برای صلح ندارند و هیچ تغییری در ماهیت خشونت آمیز آنها ایجاد نشده است.

این روند این نگرانی را به وجود آورده که طالبان اراده جدی برای صلح در کشور ندارند. در حقیقت آنها انتظار دارند مردم، دولت و حتی متحدان بین المللی تسلیم خواست آنها شوند. درست است که طالبان در طی روند صلح دوحه به نوعی اعتماد به نفس پیدا کرده اند، اما اعمال آنها هرگز از حافظه تاریخی افغانستان حذف نخواهد شد. بنابراین مردم افغانستان و نیروهای امنیتی شجاع اجازه تسلط چنین گروهی بر کشور را نخواهند داد.

• منبع خبر : منافن