دسترسی ها

با وجود گفتگوهای صلح میان حکومت و گروه طالبان خشونت بی سابقه ای در افغانستان برپا شده است. علاوه بر حملات منظم بالای نیروهای پولیس افغانستان و نیروهای امریکایی، طی هفته های اخیر افزایش قابل توجهی در قتل های هدفمند ژورنالیستان، روشنفکران، فعالان حقوق بشر و مقامات دولتی افغانستان داشته است.
قابل ذکر است که حداقل ۵۱ روزنامه نگار از سال ۱۹۹۲ در افغانستان کشته شده اند، ده نفر فقط در این سال و در ۱۵ سال گذشته بیشتر آن‌ها توسط شبه نظامیان گروه طالبان کشته شده اند.
شهزاد آریوبی، وزیر مخابرات و تکنالوژی معلوماتی افغانستان گفت: “ژورنالیستان افغان همیشه تهدید می‌شوند که از گسترش احساسات” علیه جهاد “و” علیه گروه طالبان “جلوگیری می کنند یا به عنوان دشمن هدف قرار می گیرند. گروه طالبان رسانه ها را تبلیغات ضد طالب می دانند، بنابراین ژورنالیستان به عنوان اهداف قانونی شان دیده می شوند.
چرا رسانه ای را که برای انتشار اطلاعات لازم و ضروری است، هدف قرار میدهند؟ چرا ژورنالیستان را که برای انشتار تصاویر حیاتی هستند ترور می کنند؟ آیا طالبان نمی دادند که این ترورها، انها را در میز مذاکرات بی اعتبار می سازند؟
نظریه های مختلفی در مورد قطع ارتباط میان ایدئولوژی و اقدامات گروه طالبان وجود دارد. برخی معتقدند که ترورهای هدفمند ژورنالیستان گواه اختلاف بین مذاکره کنندگان گروه طالبان در دوحه و فرماندهان میدانی است.
آریوبی گفت: “گروه طالبان یک گروه نیستند و همه از دستورات دفتر دوحه یا یک رهبر واحد پیروی نمی کنند؛ بسیاری از مبارزان طالب در افغانستان برخلاف تعهد قطر عمل کرده اند.
گروه طالبان در پاکستان علیه رسانه های آزاد افغانستان حکم صادر میکنند. طبق این تصمیم، اگر رسانه های افغانستان از پخش تبلیغات علیه این گروه جلوگیری نکنند، آنها رسانه ها و همه کارمندانشان را به عنوان اهداف نظامی خود اعلام می کنند.”
توضیح دیگر از انجام چنین حملاتی بالای غیرنظامیان می تواند به این موضوع اشاره کرد که طالبان خواهان امتیازات بیشتر در میز مذاکرات صلح هستند. کاری که امریکا در سال ۱۹۷۲ علیه ویتنام شمالی انجام دادند.

• نویسنده : نظیفه نزهت
• منبع خبر : هفته‌نامه سفیر