دسترسی ها

رییس جمهور جو بایدن به زودی باید تصمیم بگیرد که آیا ۲۵۰۰ سرباز باقیمانده امریکایی را تا اول ماه می، طبق توافق نامه فبروری ۲۰۲۰ دوحه از افغانستان خارج کند یا خیر.

بایدن ممکن است نتواند از این معضل فرار کند، اما حداقل می‌تواند با شناخت بیشتر عوامل کنارآمدن نیروها و توافق سیاسی، خطر را کاهش دهد.

واشنگتن باید یک تمدید شش ماهه برنامه دوحه را پیشنهاد کند و زمان بیشتری را برای مذاکره در مورد یک توافق سیاسی و اقدامات برای حذف تحریم ها و آزادی زندانیان فراهم کند.

زمان اضافی همچنین ایالات متحده را قادر می سازد تلاش دیپلماتیک قوی و منطقه ای را که توسط جیک سالیوان مشاور امنیت ملی در حمایت از مذاکرات وعده داده شده دنبال کند.

ایالات متحده باید در پایان این دوره بدون توجه به نتیجه، خروج خود را به پایان برساند، اما مذاکرات شش ماهه اضافه شده احتمال ثبات در افغانستان را افزایش می دهد.

توافق دوحه از نظر تئوریک عناصر اصلی مورد نیاز برای یک افغانستان باثباترا فراهم می کند. با این حال جدول زمانی توافق شده در این توافقنامه تخریب شده است! تاخیر شش ماهه در آغاز مذاکرات بین طالبان و دولت جمهوری، کل توافقنامه را کنار گذاشت!

این روند زمانی پیچیده تر شد که زندانیان طالبان توسط ایالات متحده نگهداری نمی شدند، بلکه در اسارت دولت افغانستان بودند. در توافقنامه دوحه طالبان فقط قول دادند که زندانیان آزاد شده به ایالات متحده حمله نخواهند کرد و آنها را در جنگ با دولت افغانستان آزاد می گذارند.

نتیجه اکنون یک فرایند اجرایی است که از نظر هر دو طرف نامتوازن است. دولت های ایالات متحده و افغانستان نگرانند که حتی پس از آغاز مذاکرات سیاسی میان افغان ها پیشرفت کمی حاصل شده و بعید است پیشرفت قابل ملاحظه ای در جهت حل و فصل سیاسی تا اول ماه می وجود داشته باشد.

یک تمدید شش ماهه می تواند جدول زمانی را تنظیم کند و به هر دو طرف امکان می دهد همچنان از مزایایی که در توافقنامه دوحه در نظر گرفته اند بهره مند شوند. در غیر این صورت امکان دارد که افراد گروه طالبان خشونت ها در سراسر کشور را افزایش دهند.

دیپلماسی منطقه ای نیز برای نتیجه گیری به زمان نیاز دارد. دولت بایدن اولویت های بسیاری دارد، اما این تمدید شش ماه می تواند به پایان دادن طولانی ترین جنگ برای همیشه کمک کند.