دسترسی ها

با نزدیک شدن مهلت ۱۱ سپتمبر برای خروج نیروهای امریکایی در میان خشونت های رو به افزایش، گزارشات نشان می دهد سی. آی. ای و سایر سازمان های غربی در حال ارزیابی و درخواست از رهبران منطقه ای خارج از دولت افغانستان برای استخدام آنها به عنوان مخبر هستند تا پس از خروج نیروها ی امریکایی، اطلاعاتی در مورد تهدیدات تروریستی به آنها ارائه دهند! این امر نشاندهنده آن است که آنها معتقدند دولت افغانستان ممکن است سقوط کند.

اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان اخیرا در یک مصاحبه با رسانه ها گفت که مردم افغانستان طالبان را نمی خواهند. او همچنین گفت که طالبان در همه جا بر خشونت افزوده اند. آنها غیرنظامیان را ترور کرده و هدف قرار می دهند! اشرف غنی گفت که سازمان ملل متحد مستند کرده است که طالبان خود را از القاعده جدا نکرده اند.

در این میان عبدالله عبدالله رئیس شورای عالی مصالحه ملی افغانستان به رسانه ها گفت که ایالات متحده قول داده است که به پشتیبانی از نیروهای امنیتی افغانستان، پشتیبانی اقتصادی و حمایت بشردوستانه ادامه دهد. این بدان معناست که افغانستان به حال خود رها نخواهد شد.

ظاهرا ایالات متحده هنوز تعیین نکرده است که چگونه با تهدیدهای تروریستی مانند القاعده پس از خروج از افغانستان مبارزه کند. همچنین مسئله استقرار مجدد سربازان امریکایی در سایر کشورهای مجاور وجود دارد.

همچنین گمانه زنی ها مبنی بر ایجاد پایگاه یا پایگاه هایی در سمت پاکستان در مرز افغانستان و پاکستان توسط ایالات متحده وجود داشت که با توجه به حمایت ده ها ساله پاکستان از طالبان این مسئله غیر منطقی به نظر می رسد.

بیانیه ای نیز از طرف دفتر وزارت امور خارجه پاکستان صادر شد که : “هیچ پایگاه نظامی یا هوایی ایالات متحده در پاکستان وجود ندارد و چنین پیشنهادی نیز پیش بینی نشده است. هرگونه حدس و گمان در مورد این مسئله بی اساس و غیرمسئولانه است و باید از آن اجتناب شود.

در تاریخ ۲۶ می نیز طالبان به همسایگان افغانستان در مورد اجازه دادن به ایالات متحده برای ایجاد پایگاه های نظامی در خاک خود هشدار داده و تاکید کردند که به شدت به چنین اشتباه تاریخی پاسخ خواهند داد.

معضل اصلی اینجاست که ایالات متحده مجبور است هواپیماهای جنگنده و بمب افکن ها را از پایگاه های ایالات متحده در خاورمیانه یا ناوهای هواپیمابر برای پشتیبانی از ماموریت های ضد تروریسم توسط نیروهای ملی امنیت ملی به پرواز درآورد زیرا هیچ پایگاهی برای استقرار طیاره‌های نزدیک به افغانستان وجود ندارد. این به نوبه خود نیاز به توقف های سوخت گیری در هوا و تعداد بیشتری از تانکرهای سوخت رسانی را افزایش خواهد داد.

این مسئله نیز باید در نظر گرفته شود که طالبان حملات جت ها و بمب افکن های امریکایی را متحمل شده اند و این احتمال وجود دارد که چین طالبان را با سلاح های بهتر برای سرنگونی هواپیماها و هواپیماهای بدون سرنشین امریکایی مسلح کند.