دسترسی ها

گفته اند پادشاهی از تمام رعایای خود خواسته بود،تا در دیگی که در پیش عمارت شاه گذاشته شده است هر فرد مقدار شیر در آن بریزد تا شاه آن را به مردم نیازمند توزیع کند،دیگ پر از شیر شد شاه خواست طعم شیر را بچشد وقتی چشم شاه به دیگ افتاد فقط آب بود. هر کسی به فکر اینکه دیگری شیر آورده است ،سهم شان را به جای شیر آب آورده بودند تا با مقداری آب هم سهم شاه خلاص می شود و هم زیان را نمی بیند.

داستان جنگجویان طالب درکابل شباهت زیادی با این داستان است،در حالیکه تمام نیروهای جنگی طالبان به صورت تخمین از چند هزار نفر تجاوز نمی کرد که سالها در کوها جنگیده است و به کمک عشر و زکات که از مردم اخذ کرده در طول این مدت علیه حکومت جنگیده است اما پس از کسب قدرت سیاسی طالبان در کابل تعداد از نیروهای این گروه افزایش سر سام آوری پیدا کرد ند.

هواداران طالبان سالها در شهر ها زندگی کرده است،زیر سایه جمهوریت نان خورده است بزرگ شده ،از تمام امتیازات که جمهوریت فراهم کرده بود استفاده کردند ولی چیزی بنام حمایت را در این شرایط مایه گذاشته بودند که در صورت که طالب به قدرت برسد ریگی در کفش شان نباشد هنوز چراغ سبز هم به طالبان داده باشند و اکنون ثواب چنین کاری را صاحب شدند،از تمام امکانات که جامعه جهانی برای ایجاد ظرفیت دولت داری کمک کرده بود اکنون در دستان اوباشان طالب نماها قرار گرفته اند که روزانه در سطح شهر کابل جولان می دهند.

شاید نیروهای جنگی واقعی طالبان به قول خودشان مجاهدین افغانستان از وجدان پاک و ایمان کامل در قسمت حفظ بیت المال داشته باشد اما سواره های مجانی از چنین تقوا و پرهیزگاری برخوردار نیستند اگر کینه های شخصی که سابق با کسی داشتند از چنین خلا قدرت برای تسویه حساب استفاده می کنند و زیر عمل امارت حساب می شود،گروه های شبه طالب می توانند رشوت بخورند،می توانند دزدی کنند و می توانند از خود بیت المال به جیب بزنند چون این گروها مثل طالبان که سالهای سال در کوها بزرگ شده است به پول و منفعت و تجارت بی تفاوت نیستند خیلی زود حساب شان را می رسند.

ض.حق مخفف نام یکی از این شبه طالبان است،او که سالها در کابل رانندگی کرده است و پس از به قدرت رسیدن طالبان توسط دوستان اش به صفوف طالبان دعوت شده است از این همکاری پشیمان است این شبه طالب می گوید ما در اول تصور نمی کردیم این کارها معاش ندارد به این دلیل پس از به قدرت رسیدن طالبان در کابل به این جمع ملحق شدم و موتر شخصی خویش را فروختم ولی اکنون می بینم نه معاش است و نه درآمد که بتوانیم خرچ عیال را بکشیم

این شبه طالب می گوید اکنون که به این گروه ملحق شده ام فقط یک میل کلاشینکوف برایم داده است که حتا نمی دانم چگونه شلیک می شود فقط پشت رنجر در سطح کابل قدم می زنیم و زمینه رشوت خوری هم مساعد نیست او از پیوستن به این گروه به شدت پشیمان است می گوید”تا زمانیکه کار می کردم می توانستم با فامیل ام بدون دغدغه نان شب و روز را سپری کنم ولی اکنون که به این گروه یکجا شده ام پول برای نان شب نیست و بدبختی اینکه نمی توانم خود را از این گروه جدا سازم”

یکی دیگری از شبه طالبان که سالها در کابل به سرای داری مصروف بود پس از آنکه ولایت ها یکی پس دگری سقوط کرد خود را به زادگاهش رسانید و از خیر معامله اشرف غنی با طالبان در پروسه تسلیم دهی قدرت صاحب قدرتی برای خودش شده است او که نمی خواهد نام از او ذکر گردد می گوید “خدا که لبیک گفت می گوید من وقتی در سرای آرد بودم فقط به سرایداری اموال تاجران فکر می کرد ولی اکنون از ولایت سه تا رنجر زیر پای دارم و ده نفر از خویش قومم با من هستند و خدا مهربان است که حکومت جابجا شود یک مقام بلند هم به من برسد” این شبه طالب می گوید نیاز نیست که کسی حتمن باید جنگیده باشد فقط شناخت مهم است او می گوید هرکسی که بخواهد می تواند شامل گروه وی شود مشروط به این که ریش بلند داشته باشد.

مشکل را که طالبان ایجاد کرده است همان لباس های سنتی این گروه با مقداری ریش بلند شان است،با داشتن این دو مشخصه و داشتن یک میل سلاح شما طالب به تمام معنا هستید می توانید زور اعمال کنید،شلیک کنید از تمام امتیازات را که برای این گروه مهیا شده است شما هم استفاده کنید و این گونه سواری مجانی بزنید.

• نویسنده : الطاف حسین اسلام‌خیل‌
• منبع خبر : سفیر نیوز