دسترسی ها

ویدیوئی که در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود،نشان می دهد گروه طالبان به 800 خانواده در ولایت دایکندی دستور تخلیه از خانه های شان را داده و قرار است این مناطق حاصلخیز در بین هواداران گروه طالبان تقسیم شود.

کوچ دادن اجباری مردم هزاره در دایکندی آنهم در این برهه از سال که فصل سرما نزدیک تر می شود،بحران وفاجعه انسانی را خلق خواهد کرد.مردم که تمام هست و نیست شان یک وجب زمین است که از آن فقط گندم و جو چیزی دیگر حاصل بر نمی دارند و مجبور هستند زمستان طولانی که در پیشرو دارند با این حاصلات به بهار برسانند کوچ دادن فاجعه است.

اما روی دیگر این کوچ دادن اجباری هزاره ها از ولایت دایکندی تکرار تاریخ است، شاید گفته باشند تاریخ به عقب بر نمی گردد ولی وقتی قصه از ظلمت و تاریکی هزاره ها باشد تاریخ هم سفاک تر و بی رحم تر می شود و به عقب بر می گردد،عبدالرحمان خان به کشتار و نسل کشی هزاره ها مشهور است،او در یک جنگ نابرابر برای حذف قوم هزاره ها در افغانستان از هیچ کوشش دریغ نکرد،آنچه تاریخ نشان می دهد عبدالرحمان 62 فیصد نفوس هزاره ها را به اشکال گوناگون از بین برد و دارای های شان را در بین پشتون ها تقسیم کرد حتا پشتون های ساکن هندوستان را او برای جابجایی در مناطق حاصلخلیز هزاره نشین دعوت کرد و به آنها هدیه داد و این مردم را به صورت سیستماتیک تکه تکه کرد و در مناطق بری و خشک مسکن داد تا نتوانند به صورت دسته جمعی در یک منطقه ساکن شوند.

اکنون در دور دوم حکومت طالبان،هزاره ها با تکرار تاریخ رو برو هستند،کوچ دادن اجباری مردم هزاره ها آنهم در شرایظ که هنوز این حکومت طالبان هیچ مشروعیت سیاسی و بین المللی کسب نکرده اند از عاقبت سخت و وحشتناک که در انتظار هزاره های افغانستان است حکایت می کند.

از آغاز به قدرت رسیدن پشتون ها در جغرافیای بنام افغانستان هزاره ها سهم به جز غم ورنج تحمل تبعیض سیستماتیک نژادی و مذهبی چیزی دیگری را از این خاک بهره نبرده است،افغانستان به عنوان کشور جهان سومی که الگو تمام بی عدالتی،تبعیض و جنایت بوده است زندگی هزاره ها تبلور زنده ای این مصادیق در این قلمرو است.

تا قبل از سال 2001 که در کنفرانس بن یک حکومت نستبا سرشته با دموکراسی برای افغانستان پایه گذاری شد،هزاره ها به صورت قانونی شهروند درجه دوم بود،هزاره ها حق نداشت بالاتر از صنف ششم در بخواند،در قانون اساسی افغانستان ذکر گردیده بود کسی که می خواهد کاندید ریاست جمهوری شود باید سنی مذهب باشد.

بعد از سال 2001 هزاره ها تغییر زیادی را در زندگی شان احساس نکردند،هزاره ها در بیست سال گذشته در تمام نقاط کشور گروگان گرفته شدند،سر بریده شدند به صورت تدریجی از تمام نهاد های مهم به شکلی بیرون پرت شدند،اگر در بیست سال گذشته مناطق جنوب و شرق کشور در گیر جنگ بودند و قربانی دادند هزاره ها در این بیست سال به صورت سیستماتیک کشته شدند،توهین شدند تحقیر شدند تا جای که چندین نهادهای معتبر به شمول وزرات خارجه امریکا اعلام کردند که هزاره ها در معرض نسل کشی قرار دارد.

مسجد هزاره ها،مکتب هزاره ها،دانشگاه هزاره ها،شفاخانه های هزاره ها ورزشگاهای هزاره مسیر عبور و مرور ولایت های هزاره نشین در این بیست سال گذشته امنیت نداشته است واز این مردم قربانی گرفته است که در هیچ جای دگر ازافغانستان این گونه حملات صورت نگرفت .

هزاره ها قدرت نرم را در اختیار گرفتند،بجای تربیه انتحار و تعصب و کینه به مراکز آموزشی روی آوردند به جای اقدام های مسلحانه دست به نافرمانی های مدنی زدند و اعتراض کردند اما هستند کسانی که از این موج آگاهی هزاره ها هراس دارند،گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی به صورت صریح بیان می کند چرا سهم لوی پکتیا برابر با بامیان و دایکندی باشد و در دانشگاه ها افغانستان هزاره ها بیشتر از پشتون ها حضور داشته باشد و اشرف غنی ریس جمهور فراری افغانستان بار ها از این که چرا زندان های کشور پر از یک قوم خاص است ابراز انزجار کرده بود و در راستای همین هدف او کانکور را سهمیه بندی کرد تا مانع رشد دیگر اقوام که به جنگ “نه“گفته اند شود.

قصه امروز دایکندی ادامه داستان صد سال قبل است که با عبد الرحمان آغاز شد و در دوره های زمامداران سابق ادامه یافت و در زمان موج دموکراسی و مردم سالاری کرزی و غنی در لایه ها پنهان این کار ادامه پیدا کرد ولی اکنون با به قدرت رسیدن طالبان، بار دیگر شمشیر تعصب و کینه از غلاف بیرون کشیده شده است و به حذف هزاره کمر بسته است معلوم نیست تا کی این نا برابری ادامه پیدا خواهد کرد و این شمشیر تعصب چقدر ساحه حذف را گسترش خواهد داد.

• نویسنده : مسیح داریوش
• منبع خبر : سفیر نیوز