اگرچه هنوز امید به صلح در افغانستان وجود دارد، اما به نظر می رسد چشم انداز مصالحه و یک راه حل سیاسی بین طرف های درگیر در داخل افغانستان در حال کم رنگ شدن است. این نگرانی ها نیز افزایش می یابد که افغانستان به سمت هرج و مرج بی سابقه ای پیش می رود. […]

اگرچه هنوز امید به صلح در افغانستان وجود دارد، اما به نظر می رسد چشم انداز مصالحه و یک راه حل سیاسی بین طرف های درگیر در داخل افغانستان در حال کم رنگ شدن است.

این نگرانی ها نیز افزایش می یابد که افغانستان به سمت هرج و مرج بی سابقه ای پیش می رود. اما جای تاسف است که نخست وزیر پاکستان و همراهانش هیچ حسی از تهدیدهای پیش رو در مرزهای غربی ندارند. آنها نه درکی از آن دارند و نه نگرانی نشان می دهند و نه برای جلوگیری از آن کاری می کنند.

گفتگوهای قطر هنوز در جریان است و ظاهرا رئیس جمهور بایدن در روند صلح افغانستان، روسیه، چین، ایران، هند، ترکیه و قدرت های منطقه ای را مد نظر دارد.

علاوه بر این، عقب نشینی نیروهای امریکایی آغاز شده است و به نظر می رسد که یک راه حل سیاسی در حال پیگیری است. اما طالبان و دولت افغانستان در مورد مصالحه معنادار جدی نیستند

همه گروه های درگیر در داخل افغانستان که چشم انداز آشتی و صلح ندارند، در حال ذخیره سلاح هستند. نیایورک تایمز در گزارش ۱۴ می ۲۰۲۱ خود ضمن اشاره به اسناد استخباراتی افغانستان اظهار داشت که احمد مسعود فرزند احمد شاه مسعود، در حال خرید سلاح در شمال است.

خطرناک ترین جنبه سناریوی فعلی این است که به نظر نمی رسد ایالات متحده به صلح پایدار در افغانستان علاقه مند باشد. اگرچه دیپلماسی زلمی خلیل زاد کاملا در جریان است و به نظر می رسد واشنگتن برای خروج و موفقیت سریع روند صلح نگران است، اما یک نگاه دقیق تر واقعیت تلخ را نشان می دهد که ایالات متحده امریکا به عمد افغانستان را به سمت جنگ داخلی و آشوب سیاسی سوق می دهد.

اگرچه طالبان به طور کلی مذاکره را رد نکرده اند، اما در مورد هرگونه گفتگوی معنادار با کابل عجله ندارند و جدی نیستند. آنها فکر می کنند دیر یا زود کابل به دست آنها خواهد افتاد. آنها همچنین فکر می کنند که اگر می توانند امارات اسلامی خود را از طریق جنگ پس بگیرند و بازگرداندند، پس چرا باید وقت خود را در مذاکرات و تشریفات قانون اساسی تلف کنند.

.از سوی دیگر، ظاهرا رئیس جمهور اشرف غنی و برخی از افراد در دولت او نسبت به مذاکره با طالبان مضطرب و مشتاق به نظر می رسند، اما در واقع آنها نیز مشتاق هیچ نتیجه معناداری نیستند. دلیل آن کاملا واضح است.

گرچه خود ایالات متحده از افغانستان فرار می کند، اما از پاکستان برای نظارت بر افغانستان پایگاه نظامی می خواهد. آیا این خیلی عجیب نیست؟ به نظر می رسد ایالات متحده می خواهد سربازان خود را بیرون بکشد و در افغانستان آتشی را که شعله های آن دامن پاکستان و چین و ایران را می گیرد روشن کند. متاسفانه طرز برخورد، رفتار و عملکرد طالبان و دولت افغانستان به این بازی فجیع کمک می کند!

تنها راه برای خنثی کردن این توطئه خطرناک توسط ایالات متحده، مصالحه بین دولت افغانستان و طالبان است. یا آنها باید به خصومت خود پایان دهند و برای آینده صلح آمیز افغانستان دست به دست هم دهند، یا چین، ایران، روسیه و پاکستان باید با مشورت با افغانها جلو بیایند.

  • منبع خبر : د نیوز