دیده بان بین المللی حقوق بشر با ابراز نگرانی از وضعیت پس از خروج نیروهای خارجی از افغانستان میگوید که ایالات متحده می تواند از کمک های خود به عنوان اهرم فشار بالای طالبان و سایر گروها در افغانستان استفاده کند. در نوشته که خانم پاتریشیا گاسمن عضو دیده بان حقوق بشر به حمله بالای […]

دیده بان بین المللی حقوق بشر با ابراز نگرانی از وضعیت پس از خروج نیروهای خارجی از افغانستان میگوید که ایالات متحده می تواند از کمک های خود به عنوان اهرم فشار بالای طالبان و سایر گروها در افغانستان استفاده کند.

در نوشته که خانم پاتریشیا گاسمن عضو دیده بان حقوق بشر به حمله بالای مکتب سیدالشهدا اشاره شده است که می گوید ممکن است با تشدید جنگ و عقب نشینی نیروهای آمریکایی، این چنین جنایاتی بیشتر شود. چگونه می توان از وخیم تر شدن وضعیت حقوق بشر جلوگیری کرد؟ اکنون سوال اصلی و اساسی چگونگی سیاست ایالات متحده در قبال افغانستان است.

حملاتی از این دست تازه نیستند، اگرچه از نظر مقیاس و فراوانی شدت یافته است. این مدرسه که در محله فقیرنشین دشت برچی کابل واقع شده است از امنیت خوبی برخوردار نبود.

با این حمله به نظر می رسد که جنگ افغانستان از مرزهای انسانی به غیرانسانی عبور کرده است.

درست همانطور که درگیری های مسلحانه میان جناح های مختلف افغانستان مدت ها قبل از مداخله ایالات متحده آغاز شده بود، پس از رفتن نیروهای آمریکایی نیز احتمالاً ادامه خواهد داشت، زیرا ریشه های عمیق قدرت و حل اختلافات ایدئولوژیک در جنگ افغانستان نهفته است.

ایالات متحده به حیث یک طرف جنگ داخلی مداوم به افغانستان وارد شد تا اهداف محدودی را دنبال کند: القاعده را متلاشی کرده و از حملات بعدی مانند ۱۱ سپتمبر جلوگیری کند. با این وجود، پس از سال ۲۰۰۱، فضای واقعی برای جامعه مدنی در افغانستان باز شد.

حمایت از آموزش – به ویژه برای دختران – دلیل اصلی کشورهای حمایت کننده از حمله ایالات متحده بود. میلیون ها کودک افغان، که تقریباً یک سوم آنها دختر هستند، بیش از هر زمان دیگری به مدرسه می روند.

اما برای حفظ این “دستاوردهای پس از سال ۲۰۰۱” نیاز به هشدارهای جدی است. پیشرفت در حقوق زنان همچنان یک مبارزه سخت را میطلبد.

این دستاوردها اکنون به خطر افتاده است، نه تنها به دلیل خروج نیروهای ایالات متحده، بلکه به دلیل جنگ ها مداوم در افغانستان و این جنگ ها تلاش ها برای ایجاد نهادهای پاسخگو را تضعیف می کند و به فساد گسترده دامن می زند و شکایاتی را بر می انگیزد که شورشیان می توانند از آنها به نفع خود سود ببرند.

مهمترین راه برای حمایت از حقوق بشر در این زمان نامشخص، ادامه کمک مالی به موسساتی است که سابقه اثبات شده ارائه خدمات، صحت و سایر خدمات را دارند.

اگر چه مقامات طالبان ادعا می کنند که تحصیلات دانشگاهی دختران و زنان را قبول دارند. اما ایالات متحده و سایر کمک کنندگان باید آنها را از طریق ترکیب کمک ها و تحریم های جدید، با دقت و هدفمندانه، در این امر متعهد کنند.

حمایت از حقوق شهروندان در قانون اساسی افغانستان نیز ضروری است. اگر مذاکرات بین مقامات دولتی و طالبان به پیش برود، طالبان بر تغییر در مواد مهم قانون اساسی تأکید خواهند کرد.

ایالات متحده و دیگران نباید اشتباهات گذشته را با نادیده گرفتن نیاز به پاسخگویی در مورد سوء استفاده های شدید متحدان افغان خود – و بازیگران بین المللی – یا فساد گسترده ای که باعث سرخوردگی و نفرت از دولت می شود، تکرار کنند.

دولت بایدن همچنین باید به شفافیت در مورد ادامه استفاده از زور توسط ایالات متحده، از جمله حملات به اصطلاح ضد تروریستی متعهد شود و تحقیقات سریع و مستقل در مورد حملات منجر به تلفات غیرنظامی را تضمین کند.

حتی پس از آنکه ایالات متحده نیروهای نظامی خود را بیرون بکشد، همچنان یک طرف درگیری و مقید به قوانین جنگ خواهد بود.

  • منبع خبر : دیده بان حقوق بشر