پس از تسلط طالبان بر افغانستان در ۱۵ آگست، آرامشی بی سابقه در بخشهای وسیعی از این کشور برقرار شده است. آتش سوزی و حملات هوایی متوقف شده و ماین ها خنثی یا برداشته شدند. هر چند طالبان به برخی از اعمال تحمیلی در زمان حکومت بر افغانستان در اواخر دهه ۱۹۹۰ بازگشته اند. اما […]

پس از تسلط طالبان بر افغانستان در ۱۵ آگست، آرامشی بی سابقه در بخشهای وسیعی از این کشور برقرار شده است. آتش سوزی و حملات هوایی متوقف شده و ماین ها خنثی یا برداشته شدند. هر چند طالبان به برخی از اعمال تحمیلی در زمان حکومت بر افغانستان در اواخر دهه ۱۹۹۰ بازگشته اند.

اما در حالیکه وضعیت جنگ مداوم که روستاها را درگیر کرده بود رو به کاهش است، حملات مرگبار پراکنده وابسته به داعش همچنان ادامه دارد! با اینحال در بسیاری از مناطق کشور بسیاری از باشندگان برای اولین بار در یک نسل بدون درگیری و بدون ترس از برخورد با بمب های کنار جاده تردد می کنند.

البته یکی از استثنائات آزادی رفت و امد زنان و دختران است که در حال حاضر با محدودیت های بیشتری در زمینه کار و حضور در مکتب روبرو هستند. در بسیاری از نقاط، آنها دیگر بدون بستگان مرد از خانه خارج نمی شوند.

برای بسیاری در جنوب افغانستان احساس آرامش وجود دارد. در طول ۲۰ سال جنگ ارتش ایالات متحده و بعدا نیروهای افغان، به طور گسترده بر نیروی هوایی متکی بودند تا شورش ها را متوقف کنند. این روزها در مناطق روستایی جنوب افغانستان مردان مسلح به ندرت دیده می شوند.

اشتباهات آمریکا همچنین حمایت محلی از طالبان را تقویت کرده است. در بسیاری از مناطق رفتار آمریکایی برای مردم غیر قابل تحمل بود و آنها اکنون طالبان را به نوعی حامیان خود می دانند! بسیاری از باشندگان در ولسوالی هایی چون سنگین نیز برای بازسازی خانه ها و مغازه های خود بازگشته اند.

آثار و جاذبه های ملی در حال حاضر برای بازدید باز است. در جنوب ولایت قندهار، بازدیدکنندگان از قبر ملالی قهرمان زن مقاومت مردمی افغانستان بازدید می کنند. مردم در زیارتگاه ها نیز به راحتی جمع می شوند! در ولسوالی قلات نیز جوانان اظهار داشتند به راحتی و بدون دردسر به تفریحات شبانه می روند

طالبان پیشتر برای کارکنان دولت جمهوری سقوط کرده افغانستان عفو اعلام کردند، اما شمار زیادی از مقامات امنیتی و دولتی سابق بازداشت و برخی اعدام شده اند. صدها خانواده در لشکرگاه و قندهار تهدید به اخراج شده اند تا خانه های آنها در اختیار خانواده های جنگجویان طالبان کشته یا زخمی قرار گیرد.

در این میان در بخش صحی و درمانی مشکلات فراوانی وجود دارد. محمد قسام داکتر شفاخانه میرویس قندهار می گوید: “اگرچه در حال حاضر نه جنگی وجود دارد و نه هیچ رویدادی از جنگ، اما تعداد بیماران به طور قابل توجهی افزایش یافته است. بیماران جدید عمدتا زنان و کودکان هستند.

برای مشاغل، افزایش ایمنی جاده ها حمل و نقل کالا را آسان کرده است. فقدان مالیات ها و رشوه های نامنظم که طالبان و دولت سابق افغانستان طلب می کردند، تجارت را ارزان کرده است.

جلال شرار صاحب یک شرکت عمده فروشی میوه در قندهار گفت که کشاورزان افغان اکنون می توانند در مدت پنج تا شش ساعت کالا را از مزرعه به بازارهای شهر بیاورند، سفرهایی که قبلا چند روز طول می کشید.

در مورد موسیقی نیز طالبان هنوز برای موسیقی ممنوعیت کامل صادر نکرده اند. آقای منتظر فرمانده پولیس موسی قلعه در شمال هلمند گفت که در حال حاضر افغان ها اگر بخواهند می توانند به موسیقی گوش دهند، اما وقتی ما را می بینند از شرمندگی گوش دادن به موسیقی را متوقف می کنند.

در حال حاضر انجام بسیاری از کارها در افغانستان تحت کنترل طالبان بی خطر است، اما باید دید در آینده چه می شود.

  • منبع خبر : وال‌ستریت ژورنال